Over hoe een onverwachte ontmoeting tot herkenning leidde ondanks een taalbarrière…
Onlangs kwam ik op Schiphol een ‘wijze’ vrouw tegen. Het was erg druk die dag, geen tafeltjes vrij om gezellig koffie te drinken. Maar er zat een vrouw aan een tafeltje alleen , en zij wees op ons de twee stoeltjes aan het tafeltje, die vrij waren. Haar kleding gaf mij niet te kennen, waar zij vandaan kwam. Ik probeerde met haar een gesprek aan te gaan, echter zij sprak gebrekkig Engels. Toch konden we elkaar verstaan, door ons ogencontact. Zij wees mij op haar hart en ik begreep haar. En wat moesten we lachen! Dat we elkaar herkenden!
You are wonderful…
Ons gesprek ging voor mij heel diep. We kregen het over ziek zijn. Over ernstige ziektes. Zij haalde haar schouders hiervoor op. ‘dat hoort bij het leven’, zei ze me. En ze lachte weer, en ik ook. We zaten op dezelfde golflengte. ‘You are wonderful’, zei ze me opeens. Dat vond ik ook van haar. We kregen het over religieuze oorlogen. Haar reactie was hier heel fel over. Ze sprak een taal daarbij, die ik niet kende. Toch begreep ik haar. Wat ik begreep? Dat er maar 1 God is, 1 Allah, alles komt voort uit de Liefde. En zij wees mij haar hart. Zij leefde vanuit de Liefde.
Het lange wachten op haar zoon, bij wie ze twee maanden zou logeren, en ons wachten op onze dochter, schoonzoon en kleinkind, het was niet erg. We herkenden elkaar.
ik was volledig opgeladen! Prachtig zijn deze onverwachte ontmoetingen die door het Universum geregeld worden.
